Κυριακίδου-Νέστορος, Άλκη

(Θεσσαλονίκη 1935 – 1988). Φιλόλογος, λαογράφος και πανεπιστημιακός. Ήταν κόρη του κορυφαίου λαογράφου Στίλπωνα Κυριακίδη (βλ. λ.). Σπούδασε φιλολογία στη φιλοσοφική σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης (ΑΠΘ) και εθνολογία σε πανεπιστήμια των ΗΠΑ. Σταδιοδρόμησε ως καθηγήτρια στην έδρα της λαογραφίας της φιλοσοφικής σχολής του ΑΠΘ (όπου διαδέχθηκε τον πατέρα της). Τα σπουδαιότερα έργα της τιτλοφορούνται: Τα υφαντά της Μακεδονίας και της Θράκης (1965), Λαογραφικά μελετήματα (1975) και Θεωρία της ελληνικής λαογραφίας (1978). Τα έργα της είναι γραμμένα σε μορφή δοκιμίου και με επιστημονική αυστηρότητα, σε θαυμάσια νεοελληνική γλώσσα. Αποσπάσματα έργων της έχουν περιληφθεί σε σχολικά διδακτικά βιβλία.